خداى تعالى: بنده من به وسیله دستورات و نوافل (کارهای نیک فرای وظیفه) در صورتی که قصدش فقط نزدیک شدن بمن باشد تقرّبى بمن پيدا ميكند تا که محبوب من مى‌شود و او را دوست ميدارم و هر گاه محبوب و دوست من شد از دريچۀ چشم و گوش خود آنچه من مى‌بينم و ميشنوم ميبيند و ميشنود و نيروى دست او نيروى خدائى ميگردد، و چنين بنده‌اى هر چه بخواهد و درخواست كند به او عطا ميكنم،و اگر بمن پناه آورد او را پناه ميدهم.
نظرات کاربران